Olej laurowy (laurus nobilis) nierafinowany
Olej laurowy (Laurus nobilis), nierafinowany – intensywnie aromatyczny olej roślinny pozyskiwany z owoców wawrzynu szlachetnego, rośliny śródziemnomorskiej znanej z silnych właściwości terapeutycznych. Tłoczony na zimno, zawiera wysokie stężenia kwasów tłuszczowych (oleinowego, laurynowego, linolowego), a także substancje bioaktywne takie jak eugenol, cineol (1,8-cineole), pinen, fitosterole i flawonoidy. Ma gęstą konsystencję, ciemnozielony kolor i charakterystyczny, ziołowo-korzenny zapach. Działa silnie antyseptycznie, przeciwzapalnie i przeciwgrzybiczo. W kosmetyce ceniony jest za właściwości oczyszczające, ściągające i łagodzące. Stosowany zewnętrznie wspomaga leczenie trądziku, łupieżu, stanów zapalnych skóry oraz wspiera pielęgnację skóry problematycznej, tłustej i zanieczyszczonej. Znakomicie sprawdza się również w pielęgnacji skóry głowy i włosów z tendencją do przetłuszczania się, osłabienia i wypadania. Wykorzystywany jest jako składnik maści, olejków leczniczych, kremów, toników i mydeł – m.in. słynnego mydła Aleppo. Dzięki właściwościom rozgrzewającym i przeciwbólowym znajduje też zastosowanie w preparatach do masażu przy bólach mięśniowych i reumatycznych.
Opis
Laurus nobilis L., znany jako wawrzyn szlachetny lub liść laurowy – zimozielony krzew lub drzewo z rodziny Lauraceae, występujący naturalnie w rejonie Morza Śródziemnego. Osiąga do 10 m wysokości, ma skórzaste, ciemnozielone liście o silnym aromacie. Olej laurowy pozyskiwany jest głównie z dojrzałych owoców (jagód) wawrzynu, które zawierają twarde pestki i tłusty miąższ bogaty w lipidy i substancje aromatyczne. Tłoczenie na zimno zachowuje jego bioaktywne właściwości.
Skład chemiczny
Profil chemiczny:
-
Kwasy tłuszczowe:
-
Kwas oleinowy (C18:1): 35–50%
-
Kwas laurynowy (C12:0): 20–30%
-
Kwas linolowy (C18:2): 8–15%
-
Kwas palmitynowy (C16:0): 5–12%
-
Kwas mirystynowy i stearynowy – śladowo
-
-
Inne związki aktywne:
-
1,8-cineol (eukaliptol) – 2–6%
-
Eugenol, pineny, linalol, geraniol (frakcja eteryczna)
-
Fitosterole, triterpeny, flawonoidy
-
Polifenole (antyoksydanty)
-
Parametry organoleptyczne:
-
Konsystencja: półstała do mazistej w temp. pokojowej
-
Kolor: zielono-brązowy do ciemnozielonego
-
Zapach: intensywny, ziołowo-korzenny, przypominający liść laurowy
-
Smak: gorzkawy, aromatyczny (przy spożyciu)
Właściwości kosmetyczne
Olej laurowy ma silne działanie oczyszczające, odkażające i tonizujące. Nadaje się do pielęgnacji skóry problematycznej, zanieczyszczonej i podatnej na stany zapalne.
Skóra twarzy i ciała:
-
Redukuje objawy trądziku, wyprysków i zapaleń skóry,
-
Działa przeciwbakteryjnie i przeciwgrzybiczo,
-
Łagodzi świąd, zaczerwienienie, egzemę,
-
Wzmacnia barierę naskórkową i przyspiesza regenerację.
Zalecenia:
-
Stosować w rozcieńczeniu 10–30% z innymi olejami,
-
Idealny do maści, kremów oczyszczających, toników, masek.
Włosy i skóra głowy:
-
Reguluje wydzielanie sebum,
-
Oczyszcza skórę głowy z łupieżu i nadkażeń,
-
Pobudza mikrokrążenie i wspomaga wzrost włosów.
Dłonie i stopy:
-
Pomocny w pielęgnacji pękającej skóry pięt i dłoni,
-
Działa antyseptycznie, wspomaga leczenie grzybicy.
Paznokcie:
-
Działa przeciwgrzybiczo i regenerująco,
-
Wzmacnia płytkę paznokciową i łagodzi stany zapalne wałów okołopaznokciowych.
Właściwości farmakologiczne
-
Antyseptyczne – niszczy bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne, grzyby (Candida spp., dermatofity),
-
Przeciwzapalne – hamuje działanie cytokin zapalnych (IL-1, TNF-α),
-
Przeciwbólowe – łagodzi bóle reumatyczne i neuralgie (dzięki eugenolowi i pinenowi),
-
Przeciwpasożytnicze i owadobójcze – tradycyjnie stosowany przeciwko wszy, nużeńcom, pchłom,
-
Cytotoksyczne – ekstrakty wykazują działanie przeciwnowotworowe in vitro (badania nad rakiem skóry, piersi),
-
Immunomodulujące – wspiera odporność przy stosowaniu zewnętrznym w masażach limfatycznych.
Toksykologia i bezpieczeństwo
-
Nie stosować bezpośrednio na skórę w dużym stężeniu – może działać drażniąco, szczególnie u osób z AZS lub skórą wrażliwą.
-
Potencjalnie alergizujący (eugenol) – wykonaj próbę uczuleniową.
-
Nie stosować wewnętrznie bez nadzoru lekarza.
-
Nie zalecany kobietom w ciąży (działanie stymulujące macicę).
Kompatybilność
Kompatybilny z:
-
Olejami bazowymi: oliwa z oliwek, olej jojoba, migdałowy, konopny,
-
Olejkami eterycznymi: lawenda, drzewo herbaciane, szałwia, eukaliptus, goździk,
-
Substancjami przeciwzapalnymi i kojącymi: pantenol, alantoina, tlenek cynku.
Niekompatybilny z:
-
Substancjami o wysokim stężeniu alkoholu – może prowadzić do przesuszenia skóry,
-
Silnymi kwasami AHA/BHA – ryzyko podrażnienia w skórze wrażliwej,
-
Substancjami fotouczulającymi – możliwa kumulacja efektu drażniącego.
Zastosowanie i dawkowanie
Kosmetyki pielęgnacyjne:
-
Maści, kremy do skóry trądzikowej: 5–20%
-
Toniki, lotiony: do 5%
-
Kremy do stóp i dłoni: 10–25%
-
Produkty do skóry głowy i serum: 5–15%
Masaż:
-
Olej terapeutyczny do masażu reumatycznego: 10–30% z olejem bazowym
-
Preparaty na bóle mięśni, ścięgien i stawów
Mydła (na zimno):
-
Dodatek do tłuszczu bazowego: 5–15%
-
Wysoka trwałość zapachu w gotowym mydle
-
Kluczowy składnik mydła Aleppo (w połączeniu z oliwą z oliwek)
Inne zastosowania
-
Środek odstraszający owady (naturalny repelent),
-
Preparaty przeciwłupieżowe i do skóry łojotokowej,
-
W kosmetykach dla mężczyzn – balsamy do brody, toniki do skóry po goleniu,
-
W medycynie ludowej – wcierki przy bólach stawowych i neuralgiach.
Zastosowanie spożywcze i wewnętrzne
-
Olej laurowy z owoców nie jest przeznaczony do spożycia na surowo, mimo że w niektórych rejonach stosowany jest lokalnie jako przyprawowy dodatek aromatyczny.
-
Wewnętrzne zastosowanie tylko w fitoterapii tradycyjnej – np. jako składnik maceratów alkoholowych (likierów leczniczych) – wymaga wiedzy i nadzoru.
-
Potencjalnie drażniący dla przewodu pokarmowego w większych dawkach.
-
Nie zalecany osobom z wrzodami żołądka, kamicą żółciową lub chorobami wątroby.
Czy wiesz, że?
-
Olej laurowy stanowi jeden z kluczowych składników mydła Aleppo – jednego z najstarszych mydeł świata.
-
Z powodu działania przeciwpasożytniczego stosowano go kiedyś do nacierania skóry zwierząt gospodarskich.
-
W starożytnym Rzymie liście i owoce wawrzynu stosowano nie tylko jako przyprawę, ale także jako środek leczniczy i magiczny.
-
Ze względu na obecność eugenolu, działanie przypomina w pewnym stopniu olejek goździkowy.
-
Dawniej używany do konserwowania żywności dzięki właściwościom antyseptycznym.
-
W średniowieczu uważano, że zapach wawrzynu odstrasza „złe duchy” i choroby.
-
W kosmetykach naturalnych stosowany jako naturalny konserwant (działanie antybakteryjne).
-
Często wykorzystywany w kosmetykach do stóp z uwagi na działanie przeciwgrzybicze i odświeżające.