Aksamitka (tagetes erecta) /olejek eteryczny aksamitkowy

Olejek eteryczny z aksamitki (Tagetes erecta L.). Olejek destylowany parą wodną z kwitnących części rośliny i liści. Ma intensywny, ziołowo-korzenny zapach z wyraźnymi nutami zielonymi, owocowymi, nieco cierpkimi i żywicznymi. Charakterystyczna nuta zapachowa sprawia, że jest to olejek rzadko stosowany w perfumerii głównego nurtu, ale ceniony w niszowych kompozycjach jako nuta efektowa lub korektor. Głównymi składnikami  olejku są tiofany (zwłaszcza tagetone), limonen, ocymen, sabinen i eugenol. Olejek wykazuje właściwości przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, owadobójcze oraz przeciwzapalne. W kosmetyce stosowany jest głównie w preparatach o działaniu oczyszczającym, przeciwtrądzikowym i łagodzącym, jednak jego użycie wymaga ostrożności ze względu na potencjalną fototoksyczność (szczególnie przy obecności α-tertionu) oraz ryzyko podrażnień. W aromaterapii olejek z aksamitki wykorzystywany jest jako środek uspokajający i wspierający detoksykację organizmu. Może być stosowany w mieszankach odstraszających owady.

 

Tego produktu nie ma na stanie i nie jest dostępny.

SKU: EO150 Kategoria: Marka:

Opis

Tagetes erecta L., z rodziny Asteraceae, to jednoroczna roślina zielna pochodząca z Meksyku i Ameryki Środkowej, dziś powszechnie uprawiana na całym świecie, również jako roślina ozdobna. Osiąga do 90 cm wysokości, ma pierzaste liście i duże, kuliste kwiaty o barwie żółtej do intensywnie pomarańczowej. Znana jest z intensywnego zapachu i naturalnych właściwości odstraszających owady. Surowcem do destylacji jest ziele i kwiaty.

Skład chemiczny

Destylowany parą wodną olejek z aksamitki zawiera liczne związki z grupy terpenoidów i tiofenów:

  • Monoterpeny: limonen, sabinen, α-pinen, ocymen

  • Seskwiterpeny: β-kariofilen, germakren D

  • Estry: octan geranylu, octan linalilu

  • Związki zawierające siarkę (tiofeny): tagetone, dihydrotagetone, ocimenone – charakterystyczne dla rodzaju Tagetes

  • Linalol, eugenol, farnezol – w mniejszych ilościach

Właściwości kosmetyczne i dermatologiczne

Skóra:

  • Silne działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze – wskazany w preparatach do skóry problematycznej.

  • Pomocny przy trądziku, grzybicy, świądzie – dzięki zawartości tiofenów.

  • Wspomaga gojenie ran, odparzeń, owrzodzeń – działanie antyseptyczne.

  • Może być drażniący i fotouczulający – należy stosować w niskich stężeniach.

Włosy:

  • Działanie przeciwgrzybicze – pomocne w łupieżu i zapaleniu skóry głowy.

  • Wzmacnia cebulki, redukuje przetłuszczanie.

Dłonie i stopy:

  • Silnie odświeżający, przeciwgrzybiczy i przeciwpotny.

  • Idealny do maści i kremów przeciwgrzybiczych stóp.

Paznokcie:

  • Wspiera leczenie grzybic i regenerację płytki paznokcia.

  • Cenny składnik w serum na skórki z tendencją do pękania.

Jama ustna i zęby:

  • Niezalecany – działanie drażniące, obecność tiofenów ogranicza bezpieczeństwo błon śluzowych.

Właściwości farmakologiczne

  • Antybakteryjne – działa na Staphylococcus aureus, Bacillus subtilis, Escherichia coli.

  • Przeciwgrzybicze – silna aktywność wobec Candida albicans, Trichophyton.

  • Przeciwwirusowe – badania wskazują potencjał wobec wirusa grypy i HSV-1.

  • Przeciwzapalne – hamowanie cytokinin i prostaglandyn (PGE2).

  • Owado- i insektobójcze – odstrasza komary, wszy, muchy.

  • Cytotoksyczne – niektóre związki (tiofeny) wykazują aktywność przeciwnowotworową in vitro.

  • Hepatoprotekcyjne i przeciwutleniające – działania opisane dla ekstraktów alkoholowych z kwiatów.

Właściwości aromaterapeutyczne

  • Działa uspokajająco i uziemiająco – sprzyja wewnętrznemu wyciszeniu.

  • Wspomaga sen, redukuje niepokój i napięcie.

  • Stosowany w terapii infekcji górnych dróg oddechowych jako olejek wykrztuśny.

  • Używany do oczyszczania powietrza w pomieszczeniach i odpędzania owadów.

  • Pomaga osobom przeciążonym psychicznie – przywraca równowagę emocjonalną.

Toksykologia i bezpieczeństwo

  • Zalecane maksymalne stężenie dermalne: 0,1–0,5%.

  • Może powodować fotosensytyzację – szczególnie przy ekspozycji na UV.

  • Tiofeny i laktony mogą być toksyczne w wyższych stężeniach.

  • Nie stosować u kobiet w ciąży i dzieci.

  • Potencjalnie neurotoksyczny i embriotoksyczny – szczególna ostrożność przy inhalacji u osób z epilepsją.

Profil zapachowy

  • Zapach: intensywny, ziołowy, owocowo-cierpki, lekko korzenny z nutą zieloną i ziemistą.

  • Charakterystyczna nuta „nagietkowa” z nutą siarkową (tiofenową).

  • Należy do nut głowy o bardzo wyrazistym profilu.

Kompatybilność

Zapachowa:

  • Dobrze komponuje się z:

    • lawendą, cytryną, eukaliptusem

    • drzewem herbacianym, wetiwerią, cedrem

    • geranium, rozmarynem

Chemiczna:

  • Należy unikać mieszania z olejkami silnie fotoaktywnymi (np. bergamotką).

  • Może destabilizować kompozycje zawierające aldehydy i syntetyczne piżma.

Trwałość chemiczna

  • Dobra trwałość (powyżej 2–3 lat).

  • Związki siarkowe mogą się utleniać – chronić przed dostępem powietrza.

Zastosowanie i dawkowanie

Kosmetyki:

  • Kremy na trądzik, grzybicę, zapalenia skóry: 0,1–0,3%

  • Toniki antybakteryjne: do 0,05%

  • Maści na stopy/dłonie: 0,1–0,5%

  • Preparaty na łupież: 0,05–0,1%

  • Serum na paznokcie: 0,1%

Aromaterapia:

  • Dyfuzja: do 2 kropli w mieszance z łagodniejszymi olejkami

  • Masaż terapeutyczny (punktowy): max 0,2% w oleju bazowym

  • Oczyszczanie powietrza: 3–5 kropli do kominka z wodą

Mydła:

  • Dobrze utrzymuje zapach w mydłach rzemieślniczych – 0,2–0,5%

  • Może wpływać na barwę (pomarańczowy odcień)

Świece:

  • Nadaje się do świec przeciw owadom – 1–2% w mieszance zapachowej

  • Dobrze łączy się z citronellą i lawendą

Inne zastosowania

  • Składnik preparatów przeciw insektom i repelentów naturalnych.

  • Olejek ochronny w preparatach do pielęgnacji stóp sportowców.

  • W medycynie ludowej stosowany do nacierania skóry przy infekcjach i bólach reumatycznych.

Zastosowanie wewnętrzne

  • Niedozwolone i niezalecane – olejek zawiera substancje neurotoksyczne i drażniące (tiofeny).

  • Może powodować uszkodzenia błon śluzowych, wątroby, interakcje z lekami metabolizowanymi przez CYP450.

Czy wiesz, że?

  1. W Meksyku aksamitki są świętymi kwiatami Dnia Zmarłych (Día de los Muertos).

  2. Olejek z aksamitki stosowano tradycyjnie jako środek przeciw pasożytom jelitowym.

  3. Zapach aksamitki jest naturalnym odstraszaczem nicieni glebowych i komarów.

  4. Aksamitki sadzone obok warzyw ograniczają szkodniki – wykorzystywane w permakulturze.

  5. Zapach olejku mimo intensywności – działa relaksująco na osoby z nadmierną aktywnością mentalną.