Opis

Kajeput (Melaleuca leucadendra myrtaceous) należy do tej samej rodziny co drzewo herbaciane i niaouli. Jego nazwa pochodzi od słów „kayu putih”, które w języku indonezyjskim oznaczają białe drzewo. Jest niewielkim drzewem o smukłych opadających gałęziach, podobnie jak u wierzby płaczącej. Rośnie dziko w Indonezji, Australii, Wietnamie, Filipinach, Tajlandii, Malezji, Papui Nowej Gwinei, Malezji. Zbiór gałązek z liśćmi następuje w porze suchej, ponieważ w tym czasie liście zawierają najwięcej olejków lotnych. Zapachem olejek kajeput przypomina połączenie drzewa herbacianego i eukaliptusa.

Podstawowe właściwości

Olejek kajeput jest antyseptykiem płuc, układu pokarmowego i dróg moczowych. Posiada silne właściwości antypasożytnicze, przeciwzapalne i rozluźniające. Wspomaga pracę wątroby i przeciwdziała obrzękom żył. Zalecany jest w chorobach płuc, astmie, zakażeniach dróg moczowych, reumatyzmie, bólach mięśni i stawów, rwie kulszowej, dnie moczanowej, nerwobólach, zapaleniu dziąseł, gardła, ucha środkowego, opryszczce narządów płciowych, dysplazji szyjki macicy, dermatozach, żylakach i hemoroidach.

Zewnętrznie:

• Masaż lub nacieranie: 10 - 20 kropli (dla skóry wrażliwej, rozcieńczyć w oleju roślinnym). Klatka piersiowa i plecy w przypadku infekcji dróg oddechowych, na bolące mięśnie i stawy przy reumatyzmie, miejscowo w przypadku problemów skórnych.
• Maści: użyć w stężeniu 10 – 20 %.
• Inhalacje: w przypadku infekcji dróg oddechowych, zapalenie krtani lub zatok.
• Dla oczyszczenia i odświeżenia powietrza.

Wewnętrznie:

• 1 – 2 krople trzy do czterech razy dziennie.
• Wewnętrznie, olejek jest polecany przy reumatyzmie, bólu i niektórych chorobach skóry (łupież różowy, łuszczyca).